Interview met Suna
Ervaring met Stichting Manresa
Suna vertelt dat Stichting Manresa voor haar voelt als een tweede familie. Haar
eigen familie woont in Turkije, waardoor ze zich in Nederland vaak eenzaam voelde. Bij Manresa vond ze een plek waar ze samen kan zijn met andere vrouwen, waar ze kan kletsen, koffie drinken en gezelligheid ervaart. Ze ziet de stichting als een huis vol warmte, waar mensen voor elkaar klaarstaan.
Doorgroeimogelijkheden binnen de stichting
Voordat Suna bij Manresa kwam, was ze vooral thuis bezig met het huishouden en
sprak ze nauwelijks Nederlands. Ze kwam bijna nooit buiten en was daardoor erg geïsoleerd. Ze wilde graag haar taal verbeteren en iets vinden dat haar daginvulling
gaf. Via Manresa kreeg ze die kans. Inmiddels is ze al bijna drie jaar actief als vrijwilliger. Hiervoor was ze vooral deelnemer, maar stap voor stap groeide ze door
naar een rol waarin ze zelf taken uitvoert en anderen kan ondersteunen.
Een gemiddelde werkdag bij Manresa
Voor Suna bestaat een werkdag vaak uit kleine, maar betekenisvolle activiteiten.
Samen met andere vrijwilligers zet ze koffie en thee, ontvangt ze bezoekers en
maakt ze tijd voor gesprekken. Het belangrijkste vindt ze het contact met de vrouwen
die langskomen. Voor haar is dit niet alleen werk, maar ook een manier om haar
sociale kring uit te breiden en anderen zich welkom te laten voelen.
Betrokkenheid en persoonlijke groei
Suna is nu al meerdere jaren betrokken bij de stichting en merkt dat ze veel
persoonlijke vooruitgang heeft geboekt. Haar Nederlandse taal is beter geworden en
ze durft deze nu vaker te gebruiken, ook buiten de stichting. Daarnaast heeft ze veel vrienden gemaakt en voelt ze zich minder alleen. Waar ze vroeger bang was om
fouten te maken en zich terugtrok, is ze nu zelfverzekerder en actiever in de groep.
Hoe ze bij de stichting terecht kwam
Suna kwam bij Stichting Manresa via Ayfer. Ayfer vertelde haar over de
mogelijkheden en moedigde haar aan om mee te doen. In het begin twijfelde ze,
omdat ze weinig ervaring had en onzeker was over haar taal. Toch besloot ze mee te
gaan en vanaf dat moment is ze altijd gebleven. Voor Suna bleek Manresa precies
datgene te zijn wat ze zocht: een plek om te leren, zich te ontwikkelen en onder de
mensen te zijn.
De rol van Petra in haar begeleiding
Suna benadrukt dat Petra vanaf het eerste moment vertrouwen in haar stelde. Ze
voelde zich meteen veilig bij Petra, ondanks haar onzekerheden. Vooral in het begin was Suna bang om fouten te maken in het Nederlands of dingen verkeerd te doen. Petra stelde haar gerust, gaf haar vertrouwen en hielp haar stap voor stap vooruit.