Interview met Farah
Ervaring met Stichting Manresa
Farah vertelt dat haar betrokkenheid bij de stichting haar leven kleur heeft
gegeven. Ze kwam bij Manresa terecht via haar coach van de gemeente, en vanaf dag één voelde ze zich welkom. “Het is gezellig met de stagiaires en mijn collega’s,” zegt ze. “Petra is ook een hele lieve vrouw. Ik voel me hier honderd
procent fijn.”
Doorgroeimogelijkheden binnen de stichting
Farah heeft niet alleen deelgenomen aan de activiteiten, ze volgde ook cursussen – onder andere voor wenkbrauwen en Nederlandse taal, waardoor ze zichzelf verder ontwikkelde. Ze geeft aan dat deze mogelijkheden haar veel vertrouwen geven.
Een gemiddelde week bij Manresa
Bij stichting Manresa doet Farah veel verschillende dingen, bij Stichting Manresa is geen dag precies hetzelfde.
– Naaien, Nederlands les, knutselen, koken en beauty.
Ze vindt dat de Nederlandse les rustig en duidelijk is waardoor haar Nederlands
steeds beter wordt. “Latifa is heel lief en geduldig,” zegt Farah. “Vroeger vond ik
Nederlands moeilijk, maar nu gaat het steeds beter.”
Betrokkenheid en persoonlijke groei
Farah is inmiddels ongeveer drie jaar actief binnen de stichting. Ze ziet duidelijk haar eigen groei: “Ja, zeker.” Ik voel dat ik beter word, stap voor stap. Als je blijft oefenen,
wordt alles beter.” Ze moedigt ook anderen aan: “Sommige mensen durven niet te
praten omdat ze bang zijn fouten te maken. Maar als je fouten maakt, leer je juist.”
Hoe Farah bij Stichting Manresa terechtkwam
Het pad van Farah naar Stichting Manresa begon via haar coach van de gemeente,
ze kwam als vrijwilliger. De sfeer, de mogelijkheden en de steun gaven haar de
moed om door te gaan en zich te verbinden.
De rol van Petra in haar begeleiding
Over Petra spreekt Farah met warme woorden: “Petra helpt mij altijd, vooral als ik
het moeilijk heb. Ze is een lieve vrouw, met een goed hart. Ze luistert, geeft advies
en zegt altijd: ‘Ik help jullie.’ Petra is echt de beste vrouw.Farah besluit haar verhaal met een open blik op de toekomst: “Ik kom hier om te leren, en ik ben heel blij.
Vroeger werkte ze op een andere plek (ongeveer tien jaar geleden). Daarna hoorde
ik over deze plek vrolijk, met veel stagiaires en toen koos ik ervoor om hier te
komen. Ik vind het hier heel leuk. Toen ik net begon, keek ik vooral. Daarna ging ik
meedoen. Ik ben blij met de uitdaging, ook als ik ziek ben probeer ik te komen. “Het
geeft mij kracht.”
Ik spreek nog niet goed Nederlands, maar ik durf wel. Ik zeg tegen de andere
meisjes ook: ‘Als ik een fout maak, zeg het maar tegen mij.’ Zo leer ik Ik ben
dankbaar. “Als je in een ander land woont, moet je ook de taal leren.”
Ik voel me veilig en goed hier!